شناخته شده ترین چای سبز کیلویی خواص پلی فنل های چای، فعالیت های آنتی اکسیدانی آنها است که از توانایی آنها در از بین بردن گونه های فعال اکسیژن ناشی می شود. پلی فنول های چای همچنین به یون های فلزی متصل می شوند و از شرکت آنها در واکنش های پراکسیداتیو جلوگیری می کنند.
ثابت شده است که چای سبز و سیاه و پلی فنول های جدا شده چای، گونه های فعال اکسیژن و نیتروژن را از بین می برند و آسیب آنها به غشاهای لیپیدی، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک در سیستم های بدون سلول را کاهش می دهند. تجلی این فعالیت ها در سیستم های بیولوژیکی در بخش های بعدی مورد بحث قرار می گیرد.
جذب، توزیع، متابولیسم و حذف پلی فنول های چای.
پیشرفت های اخیر در تجزیه و تحلیل پلی فنول های چای، درک ما از فارماکوکینتیک این ترکیبات را بهبود بخشیده است. در مطالعات ما، مقدار کل (اشکال آزاد به علاوه کونژوگه) هر کاتچین برای تجزیه و تحلیل فارماکوکینتیک استفاده شد.
تجویز 1.5، 3.0 و 4.5 گرم از جامدات چای سبز بدون کافئین (در 500 میلی لیتر آب) به داوطلبان انسانی منجر به حداکثر غلظت پلاسمایی (Cmax) 326 نانوگرم، 550 نانوگرم و 190 نانوگرم در لیتر برای EGCG، EGC و EGCG شد.. این مقادیر Cmax در 1.4-2.4 ساعت پس از مصرف چای مشاهده شد.
به نظر می رسد نیمه عمر حذف (t1/2) EGCG (5.0-5.5 ساعت) بیشتر از EGC و EC (2.5-3.4 ساعت) باشد. EGC و EC، اما نه EGCG، در ادرار دفع شد. بیش از 90٪ از کل EGC و EC ادرار (بیشتر به شکل کونژوگه) در عرض 8 ساعت دفع شد.
مقادیر قابل توجهی از کاتچین ها در مخاط روده بزرگ در نمونه های جراحی بیمارانی که 12 ساعت قبل از جراحی چای مصرف کرده بودند شناسایی شد. پس از نوشیدن آماده‌های چای سبز، داوطلبان انسانی بالاترین سطح بزاق EGC، EGCG و EC را دو مرتبه بالاتر داشتند.
نسبت به پلاسما. t1/2 از کاتچین های بزاقی 10-20 دقیقه، بسیار کوتاه تر از پلاسما بود. EGCG در حفره دهان به EGC تبدیل شد و فعالیت کاتچین استراز بزاقی مشخص شد. نشانه هایی وجود دارد که هر دو کاتچین از طریق مخاط دهان جذب شده اند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.