در ابتدا فرش 12 متری 500 شانه ساده و ابتدایی بودند، اما با گذشت زمان این فناوری پیچیده تر شد، طرح های جدیدتر و بیشتری ظاهر شد و از مواد مختلف استفاده شد. این هنر حتی امروز نیز به رشد و توسعه ادامه می دهد.
در تمام مناطق ازبکستان، طبق سنت، روش ها و اسرار قالی بافی، یک زیور خاص، یک تکنیک متفاوت پردازش، یک ترکیب خاص وجود دارد. قالیچه های هر یک از مناطق نیز بر اساس طول پرز متمایز می شوند.
بر اساس این اصل، قالی ها به دو دسته «ذلهیر»، «گیلام» و «قالیچه برگشت پذیر» تقسیم می شوند.
قالیچه های پرز کوتاه گیلام به دلیل رنگ آمیزی شدید قرمز مایل به قهوه ای با قسمت های کوچکی از رنگ های دیگر در تصویر کلی متمایز می شوند.
معمولاً طرح نشان دهنده اشکال هندسی ساده است. بخارا مرکز تولید این نوع قالی است.
قالی‌های گیلام که در سمرقند ساخته می‌شوند، از نظر ترکیب و رنگ‌های متفاوت بسیار متفاوت هستند که رنگ‌های آبی و زرد مشخصه آن است، سه مدال بزرگ در مرکز و تزیین یونانی «میاندر» که در امتداد محیط قالی قرار دارد.
قالی‌های بدون پرز که به آن «قالی‌های برگشت‌پذیر» می‌گویند از پنبه، کنف و پشم بافته می‌شود و به چند نوع «کوشمه»، «عربی»، «گزهری» و «ترما» تقسیم می‌شود.
تولید فرش در ازبکستان کوشما (نمد) یکی از قدیمی ترین انواع فرش است که از زمان های بسیار قدیم شناخته شده است. از پشم شتر و گوسفند درست می شود، می تواند ساده، بدون نقش و نگار و برای پوشاندن یوز باشد و تزیین شده برای تزئین خانه.
امروزه سه راه برای تولید فرش در ازبکستان وجود دارد: دستباف، تولید کارخانه و شرکت خصوصی. همه می خواهند محصولاتشان مطابق با استانداردهای بین المللی کیفیت، رقابتی و البته کاملاً منعکس کننده آداب و رسوم و رنگ های سرزمین خود باشند.
استادانی که در دره فرغانه، سمرقند، ناحیه کوه نوراته، استان های کشکادریا، سرخاندریا، سیردریا و همچنین قره قالپاکستان زندگی می کنند، قالیچه های دستباف را با عشق می بافند.
مراکز تولید و فروش فرش سمرقند، ارگوت، کوکند و خوارزم هستند که در اینجا می توانید فرشی با زیبایی باورنکردنی را انتخاب و خریداری کنید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.